برای تعیین مقدار میلگرد موردنیاز یک بنای 100 متری، باید عملیات تخصصی و محاسبات دقیقی را انجام داد. پیشبینی مقدار مورد نیاز میلگرد و آهن در هر متراژ از بنا، میزان ضرر و زیان و هدر رفت سرمایه را کاهش میدهد. از طرفی محاسبهی مقدار مورد نیاز آنها به عوامل مختلفی مانند ابعاد و نوع ساختمان، نیازهای باربری، میزان استفاده از میلگرد در سازهی ساختمان و استانداردهای محلی و بینالمللی بستگی دارد. به همین دلیل در این مطلب به بیان مقدار آهن مورد نیاز در یک بنای صدمتری میپردازیم؛ با ما همراه باشید.
اطلاعات لازم برای محاسبه میلگرد موردنیاز بنای صد متری
وظیفهی بهدست آوردن مقدار دقیق میلگرد مورد نیاز برای یک ساختمانی با زیربنای ۱۰۰ متر را مهندس معمار و یا عمران سازه به عهده دارند. آنها میتوانند محاسبات مورد نیاز برای کشف این مقدار را انجام دهند. اطلاعاتی برای محاسبهی مقدار میلگرد مورد نیاز است. این اطلاعات را در پنج دسته تقسیمبندی میکنند. در ادامه به شرح این پنج دسته میپردازیم:
- نوع ساختمان
کاربری ساختمان مثل خانهی مسکونی، ساختمان تجاری، پل، تونل و یا دیگر موارد، در مقدار میلگرد مورد نیاز تاثیر دارد. کاربری ساختمان تعیینکنندهی مقدار میلگرد برای زیربنای آن است. برخی مواقع در ساختمانها سیستمهای تقویت کننده و کنترل لرزش به کار میرود. این سیستمها نیاز ساختمان به میلگرد را افزایش میدهند.
- نوع استفاده از میلگرد
در سازههای مختلف از آرماتورهای متفاوتی استفاده میکنند. برای مثال میلگرد آرماتوری برای تقویت سازههای بتنی یا میلگرد ساختمانی برای ایجاد سازههای فلزی به کار میروند. در صورت استفاده از هر نوعی از آرماتورها، مقدار مصرف میلگرد متفاوت میشود.
- تعداد و اندازه اجزای سازه
تعداد و ابعاد ستونها، تیرها، پلهها و دیگر اجزای ساختمان تعیین میکنند که چقدر میلگرد برای ساخت آنها باید به کار رود.
- استانداردهای محلی و بین المللی
استفاده از میلگرد باید مطابق با استانداردهای مشخص جهانی برای سازه ها به کار رود. ساخت سازه و ساختمان مطابق با این دستورالعملها، ممکن است هزینهای اضافی برای خرید میلگرد را سبب شود.
- منطقهی جغرافیایی
میزان استفاده از میلگرد در مناطق جغرافیایی مختلف تفاوت دارد. در مناطق مختلف، فواصل حملونقل و شرایط بازار متفاوت در هر منطقه شرایط متفاوتی را برای مقدار مورد نیاز میلگرد ایجاد میکند.
برای صد متر زیر بنا چقدر آهن لازم است
مقدار میلگرد مصرفی در اسکلت سازههای فلزی و بتنی با یکدیگر تفاوت دارد. نوع و ابعاد ساختمان، بارهای ناشی از بارگذاری مانند بار برف، بار باد، بار زنگاری، شماره شناسایی ملک و استانداردهای مربوط به آن میزان آرماتور مصرفی را در هر سازه مشخص میکنند. در ساختمانهایی با اسکلت فلزی، میلگرد، اصلیترین عضو سازه محسوب میشود. میلگرد در این سازهها به صورت مستقیم در اسکلت بندی با دیگر مقاطع مانند تیرآهن و نبشی به کار می رود. به صورت کلی میتوان گفت در هر متر مربع از سازه های فلزی، تقریباً بین 45 تا 65 کیلوگرم آرماتور استفاده میکنند. البته اگر اسکلت فلزی را با قاب خمشی بسازند، بین 65 تا 90 کیلوگرم میلگرد مصرف میشود.
در ساختمان هایی با اسکلت بتنی، میلگرد نقش تقویتکنندهی سازه را در بتن مسلح دارد. تعداد آرماتورهای مصرفی در سازههای بتنی نسبت به اسکلت فولادی کمتر است. به طور کلی در هر متر مربع از سازه های بتنی با قاب خمشی و دیوار برشی، تقریباً بین 35 تا 55 کیلوگرم آرماتور مصرف میشود.
در هر ساختمان، سه نوع سقف وجود دارد. مهندسان بسته به عوامل مختلف مناسبترین نوع سقف را انتخاب میکنند. برای سقف ساختمان یک طبقه از نوع کامپوزیتی، در هر متر مربع 7 تا 12 کیلوگرم میلگرد استفاده میشود. برای سقفهای تیرچه بلوکی، تقریبا 6 کیلوگرم و برای سقفهای دال بتنی توپر بین 13 تا 15 کیلوگرم آرماتور نیاز داریم.
اگر در ساختمان از اسکلت فلزی استفاده شود، مقدار آهن مصرفی برای هر کدام از حالتها متفاوت میشود. این حالتها شامل موارد زیر میشوند:
- در صورت هممرکز بودن اسکلت فلزی با مهاربندی، بدون در نظر گرفتن وزن آرماتور سقف، در حدود ۷۰-۴۰ کیلوگرم به ازای هر مترمربع به آهن نیاز است.
- در صورت مهاربندی غیر هممرکز اسکلت فلزی، بدون در نظر گرفتن وزن آرماتور سقف، به میزانی در حدود ۵۰ تا ۷۵ کیلوگرم به ازای هر مترمربع، آهن استفاده میشود.
در این مطلب از سایت فولادیکا، به بررسی میزان میلگرد و آهن در ساختمانها پرداخته شده است. محاسبه مقدار میلگرد مورد نیاز برای ساخت یک بنای ۱۰۰ متری، نیاز به تخصص و محاسبات دقیق دارد. این محاسبات به عوامل مختلفی نظیر نوع ساختمان، استفاده از میلگرد در سازه، تعداد و اندازه اجزای سازه، استانداردهای محلی و بینالمللی و منطقهی جغرافیایی بستگی دارند.